JAGONE KLURUK ING WAYAH SORE

JAGONE KLURUK ING WAYAH SORE

Tamsir A.S

            Dhusun dumadakan dados kosreg, umyek. Sedaya tiyang rembugan bisik-bisik, sarta ngati-ati lan kebak wewedi. Klurukipun jago wanci sonten kala wingi nggorekake dhusun. Tiyang-tiyang ingkang gadhah prawan lajeng diincer hansip lan bebau dhusun, napa malih randa-randa.

            Nalika sore, randa Larasati panggih kaliyan Kang Dema, Randa Larasati nyuwun tulung dhateng Kang Dema supados ngaterke serat kangge Pak Guru Jaka. Lajeng Kang Dema tumuju dhateng griyanipun Guru Jaka ingkang biyen nate dipun-dhereki. Ngantos buntas sabin lampahipun kaandeg. Lajeng Kang Dema bali maneh tumuju omahe danru hansip Juweni, nanging boten wonten. Piyambakipun madosi ing markas, griyanipun Pak Kamituwa.

            Sesampunipun kepanggih, tiyang kalih menika wicantenan klesak-klesik. Kang Dema medhal saking pekarangan nuntun sepedhah kangge nindakaken rencananipun. Hansipu patroli dipun-perang dados sekawan jurusan. Jam sewelas dalu ing sandhing tugu Garuda sampun wonten sepedhah dijagang ing petengan. Kasorotan lampu saking giyanipun Liyani. Lajeng wonten randa Larasati ingkang nyedhaki sepedhah kang jumagang. Randa Larasati kaget nalika sing ngenteni sanes Pak Guru Jaka nanging Kang Dema.

            Kang Dema ngejak randa larasati mulih menyang dukuhipun. Wonten ing tengah dalan tiyang kalih menika kaget, amargi wonten hansip loro jumeneng ing ngajenge. Lajeng Larasati lan Dema dipun-bekta dhateng kalurahan dalu menika. Larasati kandha menawi isinipun layang menyang mas Guru menika supados kang Dema purun ngrabi piyambakipun, lan purun mapag ing Tugu Garuda.

            Dinten enjangipun swantenipun kluruk jago keprungu malih. Dipu-padosi jago ingkang dados musibah ing dhusun. Sareng kepanggih, wonten Agus lare wolung taunan dolanan jago-jagoan sesasi lan menek wit rambutan cedhak blumbungan kulon griya.

Kapetik saka: Bunga Rampai Sastra Jawa Mutakhir,  J.J Ras.